Bu haftaki blog yazgımızda bacak baş parmağında sık görülen Hallux Valgus deformitesinin etiyolojisi, bileğerlendirilmesi, sınıflandırılması ve tedavisinde konservatif yöntemlerini literatür çhileışmaları ile inceleyeceğiz. Ayak anatomisi, yüklenme mekanikleri ve emrazı ile vücudun özge bölgelerine için henüz muhtelitşıktır. Kelleinç ise ayağın hem yeterince mobil olan kısmıdır hem bile yere transfer edilen kuvvetin saat saat %90’ına kadar olan kısmınü yüklenen özelleşmiş bir kısmıdır. Kelleparmakta yaşanan her türlü maraz, muhtıra ömür kalitesinde ağırbaşlı bozukluğa erkân harisabilir. Halluks Valgus; hasetmüzde gittikçe mütezayit bir sıklıkla rastlanan, karışma edilmediği takdirde hastanın günllük aktivitelerini ileri derecede kısıtlayan, ayağın güzel duyusal görünümünü bozan, dertlı ve akut bir bacak çıbanparmağı hastalığıdır. Halluks Valgus (HV) deformitesi ilk olarak 1871’bile Carl Huster aracılığıyla tanımlanmış ve birinci parmağın abduksiyon kontraktürü ve laterale deviyasyonu olarak tarif edilmiştir. Halluks valgus deformitesi, söz anlamı itibariyle bacak çıbanparmağının dünyaa açılanması olarak nitelendirilmesine karşın kompleks bir deformitedir. Ayakta kâin çeşitli patolojileri bile muhtevaermektedir. Kelleparmağın MTF eklemi, bir sesamoid mekanizması ile eklemi istikrarlı fail ve motor ker sağlayan bir kategori intrensek sandık sahip olması nedeni ile özel bir eklemdir. Bir numara parmağın bacak mekaniğindeki önemi, metatarsokuneiform eklemin lokalizasyonunun transvers ve medial longitudinal arkların kesiştiği yerde olmasından kaynaklanır. Medial longitudinal ark ayağın en önemli engel haiz konstrüksiyonsıdır ve yürüme esnasında optimal desteği esenlayabilmesi birinci parmağın kinematiğine bağlıdır. Halluks Valgus Etiyolojisi: Ayak, evrimsel tadilat esnasında baş fonksiyonu olan kavrama kabiliyetinin çoğunu kaybetmiştir. Ancak bu tadilat sonucunda de adduktor hallusis kası kavramayı kolaylaştıracak yerleşime sahip olarak kalıktır. Antagonisti (bir kasın sert maslahatlevini gören kas) olan abduktor hallusis kası ise mekanik olarak dezavantajlı durumdadır. Bu imbalansın halluks valgus etyolojisi ile ilişkili olabileceği düşünülmektedir. Halluks Valgus, sıklıkla ayakkabı giyen toplumlarda görünen bir sorundur. Halluks Valgus oluşumundaki baz nedenin ayakkabı hileışkanlığı olduğunu destekleyen bir aralıkştırmada Lam ve Hodgsson, ayakkabı kullanan toplumlarda normal nüfusun %33’u¨nde Halluks Valgus oluşumunda peşış saptamışlardı. Ayakkabı giymeyen toplumlarda ise bu tartıın % 1,9 dolayında olduğunu bildirmişlerdir. Hereditenin dayanıklı çok kişide halluks valgus oluşumunu etkilediğine itikatılmaktadır. Ancak genetik geçiş tam olarak gösterilememiştir. Tabanğın pronasyonuna ve bacak ön kısmınün abduksiyonuna sebep olabilecek metatarsus primus varus (MPV), pes planus, pes planovalgus, pes ekinovarus deformiteleri bile halluks valgus sebepleri arasındadır. Halluks valgusun özge intrensek nedenleri arasında aşil tendon kontraktürü, generalize eklem laksitesi, MTF (metatarsofalangeal) eklem hipermobilitesi ile poliomyelit, serebral palsi, serebrovasküler vakalar üzere nörolojik emraz, gut, romatoid artrit, psöriatik artrit üzere romatizmal emraz, hatta çıbanparmağın aşırı büyüklüğü, ikinci parmağın amputasyonu, polidaktili üzere henüz seyrek göru¨nen durumlar da nüshalabilir. Bazı aralıkştırmacılar halluks valgusun hanımlarda çok henüz sık görünmesine nazarıitibar çekmişlerdir. Ancak bunun sebebinin genetik geçişten çok hanımefendilerin erkeklere için henüz çokça sivri uçlu mahdut, topuklu ayakkabı giymeleri başüstüneğu düşünülmektedir.